ფიქრს შეუძლია ყველაფერს მისწვდეს,
მაგრამ ვერაფერს ვერ შეცვლის იგი
და ახლაც მთვარეს მგელივით მისდევს,
როგორც მთებს აქეთ,ისევ მთებს იქით.
მე ჩემი წილი ყვითელი მთვარე
ჩამოვაფარე ფანჯრებს ფარდებად..
და ისევ რაღაც იწყება გარეთ,
ოთახშიც ისევ რაღაც მთავრდება.
1963წ.
No comments:
Post a Comment