დაცარიელდა უცებ გზაშარა,
მაისის წვიმამ გზა გადასერა:
ჯერ არწივივით ფრთები გაშალა,
მერე ხეებზე ჩამოასვენა.
ეს ჩვენი ბოლო საღამო იყო,
თვალს უეცარი კაწრავდა ელვა,
ქარში ბაირაღს არხევდნენ თითქოს,
ისმოდა წვიმის წვეთების ღელვა.
1949წ.
No comments:
Post a Comment