ძველი ლექსების კრემაცია
მე მართალი ვარ ჩემს თავთან ცამდე!
უკვე ეს ქარიც ვერაფერს შეცვლის
და ვუცქერ, როგორ იწციან ცეცხლში
ლექსები - შენ რომ მოგწონდა ადრე.
ასეთი დაჰყვათ ამ ლექსებს ბედი..
და აი, მშვიდად ვზივარ და ვუცქერ
იფერფლებიან ისინი უცებ,
მე კი, სულელი, რა ამბით ვწერდი!
No comments:
Post a Comment